منبع: Pigeon Allstar Club
مترجم: صابر صالح زهی
تمرینات راهکش کبوتران
تمرین کبوتران در جاده باید از زمانی شروع شود که کبوتر دوره پرریزی را تمام کرده و شاهپر سوم را انداخته باشد در این حالت کبوتر برای جاده آماده است.آنها را باید در یک مسیر مشخص که باشگاه شما مشخص نموده راهکش کنید.و اگر شما عضو باشگاهی نیستید یک مسیر را انتخاب کرده و تا آخر در آن مسیر بمانید.
پرنده های خود را به آرامی داخل سبد تمرین قرار دهید.اگر آنها را با دقت غذا داده باشید و در تغذیه شیوه و روال خوبی دارید آنها باید رام باشند.اگر هنگام گذاشتن آنها داخل سبد بال های آنها به هم خورد به آرامی بال های آنها را به حالت اولیه برگردانید.اگر به سختی و با خشونت کبوتران را در دست گرفته و داخل سبد بگذارید آنها از شما می ترسند و وحشیانه پرواز میکنند تا از دست شما فرار کنند.
یک روز صاف با ابرهای بسیار کمی را انتخاب کنید.بهتر است یک روز خوب را انتخاب کنید تا یک روز بد را که بیشترین یا تمام کبوتران خود را نابود کنید.جوانه های خود را در صبح تمرین دهید چون جوانه ها را اگر در بعداظهر یا عصر تمرین دهید عملکرد خوبی را از خود نشان نمیدهند.در پرتابهای عصر تلفات بسیار بالاتر است.
پرنده های خود را از ۳ کیلومتری خانه جایی که بدون سیم باشد آزاد کنید.۳ کیلومتر برای کبوترانی که اولین بار از خانه دور میشوند بسیار مسافت طولانی به نظر می آید اما کبوتران شما وقتی در هوا هستند خیلی بیشتر از این مسافت را میتوانند ببینند.آنها زمانی که اطراف لافت پرواز میکردند بارها آن مسافت را دورتر از خانه پرواز کرده اند.هر چند که بعضی از مربیان برای اولین راهکش از ۸ کیلومتری هم شروع میکنند بنابراین نگران نباشید.
اولین راهکش ممکن است یک ساعت طول بکشد که به لانه برگردند.و این به شما این فرصت را میدهد که به خانه بازگردید و منتظر آنها بمانید.به محض اینکه به خانه برگشتند آنها را با سوت به داخل لافت روانه کنید.باید آنها را طوری آموزش دهید به محض رسیدن به طور کامل داخل لافت بروند بعضی مواقع ثانیه ها قهرمان را مشخص میکنند.
در صبح بعد دوباره آنها را به همان محل قبلی ببرید و آزاد کنید و بعد از رسیدن به خانه فورا آنها را داخل لافت کنید.در صبح روز سوم میتوانید از ۸ کیلومتری شروع کنید و صبح روز چهارم نیز از ۸ کیلومتری تکرار کنید.الان شما آماده هستید از ۱۶، ۲۴، ۳۲ کیلومتری ۲ بار راهکش کنید.
در پایان ۳۲ کیلومتری اگر هر مسیری را ۲ بار رفته باشید تا الان باید ۱۰ راهکش داشته باشید.و تا الان باید هر چه سریعتر به خانه برگشته و فورا داخل لافت شده باشند.
در این شرایط مربیان کبوتران خود را دوباره از ۱۶ و ۲۰ کیلومتری به صورت تکی و جفتی پرتاب میکنند.با این کار دو هدف را دنبال میکنند.اول این باعث میشود تا کبوتران خودشان به تنهایی تصمیم بگیرند و دوم اینکه کبوترانی را که فقط دنباله رو کبوتران خوب هستند را مشخص میکند.مربیان ممکن است ۵ تا ۶ بار این کار را قبل از اینکه مسافتهای بعدی را ادامه دهند انجام دهند.
در این نقطه، بعضی از مربیان کبوتران خود را به صورت دایره تمرین میدهند.به این صورت است که کبوتران پرتابهای ۸ و ۱۶ کیلومتری در ۴ جهت شمال، جنوب، غرب و شرق خواهند داشت.در این روش کبوتران از ۴ جهت ۸ کیلومتری خانه را میتوانند پیدا کنند.بعضی مواقع شرایط بد آب و هوایی باعث میشود کبوتران مسیر را گم کنند و این روش به آنها کمک میکند که زودتر مسیر خود به سمت خانه را پیدا کنند.
الان شما میتوانید پرتابهای بعدی را به مسافت
۴۸، ۵۲، ۸۰، ۹۶، ۱۲۸، ۱۶۰ کیلومتر داشته باشید.
این پرتابها باید در مسیری باشد که باشگاه شما مسابقه دارد.الان شما میتوانید آنها را برای اولین مسابقه تحویل سبد مسابقه دهید و مطمئن باشید که پرندگان شما با بهترین زمان به خانه باز می گردند و به محض رسیدن به خانه وارد لافت خواهند شد.
آخرین نکته این است.که وقتی کبوتران شما در زمان تمرینات 《شکست خورده》شدند بهتر است دوباره از جایی شروع کنید که کبوتران شما با بهترین زمان برگشتند.از کلمه شکست خورده استفاده میکنیم چون بعضی اوقات پرنده ها سرگردان و گم میشوند.بعضی اوقات فقط تعداد کمی از پرنده ها بعد از چند روز به خانه برمیگردند. بعضی از این شکستها به خاطر آب و هوای بد رخ میدهد.بعضی اوقات این شکستها برای بیشتر مربیان پیش می آید پس حس بدی نداشته باشید و شجاعت کافی داشته و دوباره امتحان کنید.به پرنده ها چند روزی استراحت بدهید و دوباره از جایی شروع کنید که پرندگان با بهترین شرایط به خانه بازگشتند.
با تشکر از سایت باشگاه کبوتران ایران