بیماری تریکومونیازیس کبوتر

🕊🕊تریکومونیازیس در کبوتر🕊🕊

( trichomoniasis )

عامل بیماری:

تک یاخته تریکوموناس گالینه ( trichomonas gallinae )

دارای 4 تاژک قدامی و بدنی بیضی شکل که پرده مواج دو سوم بدن را طی می کند. تاژک خلفی تحلیل رفته است

در دستگاه گوارش پرندگان بویژه کبوترها یفت میشود.

تریکوموناس(خوره کبوتر)، یکی از شایع ترین بیمار های کبوتران است و تقریبا 80 درصد کبوتران با آن دست وپنجه نرم می کنند. ارگانیسم این بیماری مربوط به تک یاخته ای های میکروسکوپیک تاژک دار می باشد. این بیماری بیشتر در هوای گرم و یا در طول دوره گرما اتفاق می افتد. کبوتران بزرگتر حامل این بیماری(تریکوموناد) به صورت متغییر می باشند و شاید هیچگونه علامتی نشان ندهند و در زمان ایجاد استرس ها(شامل بیماری ها، هجمه انگلی و یا باروری)  با تکثیر این تک یاخته ها، بیماری خود را نشان می دهددر دهان  .مری. حاق و چینه دان زندگی می کند ایجاد ضایعات نکروتیک می کند 80-90 درصد کبوترها به ان الوده اند.

این تریکوموناس برای جوجه کبوترها بیماری زاست در الودگی شدید سبب مرگ و میر می شود در الودگی شدید مایع سبز رنگی که حاوی انگل است در دهان دیده میشود

انتقال 

راه  معمول انتقال  بیماری , از طریق تماس پرنده سالم با ترشحات دهان و مدفوع پرنده  بیمار است.

انتقال از کبوتر به کبوتر دیگر مستقیم است از مادر به جوجه پس از خروج از تخم برای طیور دیگر مثل بوقلمون و ماکیان شاید از راه الودگی اب صورت گیرد

________________________________

علائم :

این تک یاخته از نظر  قدرت بیماریزایی دارای انواع مختلفی می باشد  و می تواند طیف وسیعی از عوارض گوارشی و تلفات را باعث شود. هنگامی که قدرت بیماریزایی  سویه انگل کم باشد.   و یا پرنده از سلامت کافی و شرایط نگهداری خوب , بهره مند  باشد.

عوارض بالینی مشخصی به جز حالت تهوع ,   کم اشتهایی ,  لاغر شدن  تدریجی , ژولیدگی پرها و بوی بد دهان  مشاهده نمی شود.   در صورتی که قدرت بیماریزایی انگل زیاد و یا پرنده ضعیف باشد ,   علاوه بر عوارض قبلی , کانون های نکروتیک (چرکی)   متعددی به رنگ   سفید مایل به زرد با قطری بین 1 تا 10 میلی متر در نقاط مختلف مخاط دهان یا مری و چینه دان قابل مشاهده   است که دارای بوی زننده ای می باشد و یا سوآپ  قابل کندن است. در برخی از موارد پیشرفته بیماری , اسهال نیز دیده می شود. اگر سویه انگل فوق العاده حاد باشد و یا پرنده ضعف شدید داشته باشد ,امکان دارد که پرنده بدون بروز هیچ گونه علائمی از بین برود.  معمولاً  در پرندگان جوان خصوصاً  جوجه هایی که والدینشان   غذا دریافت می کنند , بیماریزا تر و کشنده تر است.

بسته به شدت بیماری ,  به هنگام کالبدگشایی عوارض مختلفی به چشم می خورد. این عوارض شامل لاغری لاشه,  پالاک های  چرکی سفید مایل به زرد (نکروتیک)  در محوطه دهان و مری  و چینه دان , تجمع مایعات غلیظ و بدبو در داخل چینه دان و بالاخره به ندرت کانون های نکروزی زردرنگ در سطح کبد می باشند.

_________________________________

تشخیص

تشخیص سریع با تهیه لام مستقیم از ضایعات نکروتیک داخل دهان و یا ترشحات داخل چینه دان   و مشاهده انگل در زیر میکرسکوپ امکان پذیر است. این انگل به صورت تک یاخته ای  ناژک  دار  متحرک است. هم چنین جهت دیدن بهتر انگل , می توان از ترشحات داخل دهان یا چینه دان گسترش تهیه کرد و با رنگ آمیزی  گیمسا آن را مورد مطالعه قرار داد.

_&&&&_________%%_%%________________

پیشگیری 

پیشگیری با رعایت اصول بهداشتی و آزمایش کردن پرنده های تازه خریداری شده (از نظر پاک بودن از انگل) امکان پذیراست.

به محض مبتلا شدن جوجه و دیدن علائم اولیه در صورت امکان آن را از گله جدا کنید. موارد زیر می توان در حفاظت و جلوگیری از این بیماری جلوگیری کند:

-رعایت کامل بهداشت.

-در صورت وارد کردن پرنده جدید به گله باید آن پرنده 30 روز در قرنطینه باشد.

-عدم استفده از آب مانده و استفاده از آب تازه

irpipa.ir

درمان : 

مترینیدازول : (درمان توسط داروی  مترونیدازول به میزان 10 میکروگرم به ازای هر گرم وزن بدن پرنده و به مدت 10 روز متوالی , از طریق آب آشامیدنی انجام می گیرد.)، 

دیمتریدازول در درمان می توانند کمک کنند. 

irpipa.ir

با کمک تجربه داروهای زیر در اثر بخشی درمان تریکوموناس می توانند تاثیر بسزایی داشته باشند:

-انتی بیوتیک مانند تتراسکلین  

-محلول 0.1 درصد سولفات مس

-محلول 0.5درصد اسید هیدرو کلریک یا 0.02درصد 

با تشکر از سایت باشگاه ایران irpipa.ir

کلرید جیوه تصفیه شده