علت مرگ و میر در جوجه ها gaga
اكثر مرگ و میرها در جوجه كشی قناری و سایر پرندگان می تواند كمبود مواد معدنی و ویتامینها و یا همزمان مصرف كردن این دو و یا به تنهایی مصرف كردن یكی از این دو باشد.
کمبود ویتامین A (رتینول): موجب کوری - نقرس - تلفات جنینی در روزهای اول و دوم رشد جنین بخاطر نارسایی سیستم گردش خون و کاهش میزان خروج جوجه ها از تخم می شود . معمولا علت کمبود این ویتامین ناشی از عدم استفاده از سبزیجات و مصرف غذای کهنه می باشد. اسفناج- هویج-ذرت
کمبود ویتامین D (کلسیفرول) : موجب نرمی استخوان و کج شدن استخوان های بلند ( مثل ساق پا ) , کاهش ضخامت پوسته تخم و مرگ جنین در اواخر دوران جوجه کشی شود . معمولا به علت عدم دسترسی پرنده به نور آفتاب بروز می کند.
منابع این ویتامین : این ویتامین در روغن ماهی - زرده تخم مرغ - نارنج و نور آفتاب یافت میشود.
کمبود ویتامین E (توکوفرول) : موجب عدم باروری تخمها , ضعف جوجه خارج شده از تخم , مرگ در روزهای اولیه پس از خروج از تخم همراه با خیز زیر پوستی و آتروفی عضلانی می شود . در اثر مصرف دان ها یا مواد چرب اکسید شده بروز می کند.
منابع این ویتامین : این ویتامین در جگر سیاه - زرده تخم مرغ - موز - جوانه گندم - کاهو - کلم - روغن بادام زمینی - کره یافت میشود.
کمبود ویتامین B1 (تیامین) : موجب بدنیا آمدن جوجه های ضعیف و دارای لرزش می شود که ظرف چند روز پس از خروج از تخم تلف می شوند.
منابع این ویتامین : این ویتامین در مخمرجو - تخم مرغ - لبنیات یافت میشود.
کمبود ویتامین B2 (ریبو فلاوین) : موجب فلجی و جمع شدگی پنجه پا از مرحله دوم رشد جنینی به بعد می شود.
منابع ویتامین : این ویتامین در اسفناج - شیر - سفیده تخم مرغ -آب جو یافته میشود.
کمبود نیاسین ( اسید نیکوتینیک ) : موجب کاهش میزان جوجه درآوری می شود. معمولا به علت استفاده از منابع پروتئینی نامرغوب و کمبود اسید آمینه تریپتو فان بروز میکند.
کمبود ویتامین B6 (پیریدوکسین) : به سبب نقش مهمش در رشد اولیه جنین , موجب افزایش مرگ و میر جنین می شود . جیره های غذذایی حاوی پروتئین زیاد بطور ثانویه موجب کمبود این ویتامین می شود . کمبود همزمان این ویتامین و ماده معدنی منگنز موجب بزرگ شدن مفصل خرگوشی ( مفصل بالای ساق پای پرنده ) شده و منجر به دررفتگی پا به یک طرف گردد
.منابع این ویتامین : این ویتامین در جوانه گندم - ذرت - سبزی ها - برنج - زرده تخم مرغ - سیب زمینی یافت میشود.
کمبود اسید فولیک ( فولاسین ) : موجب مرگ و میر جوجه در دوره اولیه رشد در اثر کم خونی و گاهی مرگ و میر درهنگام خروج جوجه از تخم می شود . معمولا براثر مصرف طولانی مدت آنتی بیوتیک بروز می کند . زیرا آنتی بیوتیک موجب از بین رفتن باکتری های روده ای که مسئول ساختن این ویتامین هستند , می شود.
کمبود ویتامین B12 (کوبالامین) : موجب کم خونی و مرگ در دوران اولیه و گاهی ادم و تحلیل رفتن رشد عضلانی در مرحله دوم رشد جنینی می شود.
منابع این ویتامین : این ویتامین در زرده تخم مرغ وپسته یافت میشود.
کمبود اسید پنتوتنیک : موجب بروز پرهای غیرعادی همراه با خونریزی زیر پوست در مرحله سوم رشد جنینی می گردد.
کمبود بیوتین: موجب مرگ و میر در مرحله اول و سوم رشد جنینی همراه با تغییر شکل منقار به صورت منقار طوطی و کوتاه شدن طول استخوان ها می شود.
کلسیم(ca) و فسفر(p) : میزان هر یک از این دوماده به تنهایی و نسبت بین آنها تاثیرزیادی برضخامت پوسته تخم و رشد استخوان بندی جنین دارد . کمبود آنها و یا عدم تعادل بین آن دو موجب کاهش قدرت جوجه در خروج از تخم می شود . جوجه های مبتلا دارای رانهای ضخیم و بال های کوتاه همراه با خیز زیر پوست گردن و نرمی استخوان می باشد.
منیزیم (mg) : این ماده معدنی در تنظیم رشد استخوانی نقش داشته و کمبود آن موجب بیماری پروزیس, کوتاه شدن طول بال خیز زیر پوستی و منقار طوطی شکل می شود.
💊راه های پیشگیری و درمان: gaga
مصرف دوره ای و منظم مکمل های
آد3ای
آمینوویت
کلسی مین
پروبیوتیک
و مصرف سریا آنتی و سریا از روز اول تولد جوجه ها تا زمان دان خور شدن آنها
reza_mokhtare:
خواص بعضی از ویتامینهای اصلی برای کبوتر
در اینجا به شمهای از خواص شماری از عناصر و ویتامینهای ضروری برای کبوتر اشاره میکنیم و نیز نام حبوبات و دانههایی را برمیشمریم که حاوی این ویتامینها و عناصر هستند.
ویتامین D: بدون آن، جذب دو عنصر اساسی یعنی فسفر و کلسیم ناممکن است. ضمناً این ویتامین یکی از پایههای اصلی ساخت استخوانبندی در جوجهها است. خاصیت ضد التهاب نیز دارد. منبع اصلی ویتامین D نور خورشید عالمتاب است و روغن ماهی.
ویتامین A: شاید یکی از مهمترین ویتامینها برای رشد جوجهها باشد. علاوه بر این، خاصیت ضد عفونی طبیعی (عفونتهای تکیاختهای یا باکتریایی) و ضد کرم دارد. از منابع این ویتامین میشود از سویا نام برد. علاوه بر گندم، ارزن نیز به مقدار کمتر حاوی ویتامین A است.
نکته: مصرف بیش از حد ویتامین A باعث زدودن ویتامینهایی نظیر E و D3 میشود، بنابراین حتماً سطح مصرفی آنرا بالانس نگه دارید.
خانوادهی ویتامین B (ب1، ب2، ب6، ب12): در حکم تنظیمکنندهی اسیدهای چرب و کربوهیدرات و به طور کلی متابولیزم بدن است. استفاده از این خانوادهی ویتامین در فصل پرش و نیز پرریزی بهقطع الزامی است. همچنین طول عمر کبوتر را افزایش میدهد؛ در مقابل کمبود آن باعث پیری زودرس میشود.
جو منبعی مغذی برای ویتامین ب است. همچنین حاوی سطح بالایی از فسفر و پتاسیوم است. عدس نیز علاوه بر سطح بالای اسید فولیک، پتاسیم، آهن، فیبر، کربوهیدرات، فسفر و پروتئین، منبع مغزی B1 نیز بهحساب میآید.
یکی از بهترین منابع خانوادهی ویتامین ب، تخمهی آفتابگردان ریز است؛ همچین کافیشه.
ویتامین E: برای باروری چه در ماده و چه نر و نیز در ساخت سیستم عصبی و ماهیچهای و کارکرد آنها نقش اساسی دارد. برای همین، در موسم جوجهکشی بسیار لازم و کارآمد است.
بادام خردشده یا روغن بادام، دارای سطح مطلوبی از ویتامین E و نپتاسیم و فسفر است.
فندق خردشده نیز دارای مواد روغنی مفید و ویتامین E است.
تذکر: سطح ویتامین E را صرفاً بایستی در دورهی جوجهکشی بالا برد.
ویتامین K: واسطهی جذب بسیاری از پروتئینها در سیستم گردش خون و استخوانها است. علاوه بر این، اصل در انعقاد خون است و از خونریزی داخلی جلوگیری میکند. از بیماریهای کبدی کبوتر (شایعترین نوع بیماریها) تا حد زیادی پیشگیری میکند، درست نقطهی مقابل مصرف بیش از حد عنصر آهن یا آنتیبیوتیک که زایلکنندهی کبد است. به همین خاطر، مصرف بیش از حد آنتیبیوتیک قبل از هر چیز سیستم گوارشی و گردش خون کبوتر را از ویتامین کِ پاکسازی میکند که بسیار زیانآور است.
یکی از مواردی که کبوتر به خوردن مدفوع خشکشدهی خود روی میآورد تامین کمبود ویتامین کِ است.
در هوای گرم، نیاز به این ویتامین دوچندان میشود (خصوصاً در موسم پرریزی)، برای همین بایستی بعضی از سبزیجات مثل جعفری را هر ده روز یکبار در اختیار کبوتر گذاشت. نیز در دانههای خانوادهی لوبیا مثل سویا به مقدار کافی یافت میشود. جو نیز حاوی مقداری کم از این ویتامین است.
ویتامین C: چنانچه کبوتر "سالم" به نور مستقیم آفتاب دسترسی داشته باشد، قادر است این ویتامین را در بدن خود تولید کند، مگر اینکه کبد کبوتر بیمار باشد.
پتاسیم: درست مانند الکترولایت، گردش خون را تنظیم و فشار آنرا کنترل میکند و در تعادل دستگاه عصبی و نیز تحرک و نشاط پرنده نقش دارد. از دانههایی که دارای سطح مناسبی از پتاسیم هستند میشود از گندم نام برد. بر خلاف دیدگاه عام، گندم برای جوجهکشی یکی از دانههای پایه است و ابداً نباید از جیرهی غذایی جفتها حذف شود.
مگنزیوم: علاوه بر حضور مفید در استخوانبندی، در عملکرد ماهیچهها و سیستم عصبی پرنده نقش دارد. بادام (و روغن آن) حاوی مقدار متنابهی مگنزیوم است. همچنین ذرت و ارزن و پس از آن جو دارای میزان کافی از این عنصر حیاتی هستند.
آهن: پایه در تولید پروتئینها و آنزیمهای اصلی خون و سیستم گوارشی است. آهن را میشود در نخودهای کبوتر، سویا و دیگر دانههای خانوادهی لوبیا و نیز عدس یافت. ضمناً صدف خردشده حاوی مقادیر متنابهی آهن است. دانهی گندم و از میان سبزیجات جعفری دارای آهن فراوان است.
اسید فولیک: و همچنین آهن برای تخمسازی پرنده بسیار مهم هستند. سویا منبع اصلی اسید فولیک است.
فیبر: گذشته از خواص متفاوت غذایی، پاککنندهی طبیعی دستگاه گوارش است. جو و عدس (خصوصاً عدس قهوهای) دارای سطح بالایی از فیبر هستند.
کلسیم: اساس در استخوانبندی، غضروف و پر پرنده است. منابع طبیعی دریافت آن گندم،Flax، Oats، تخمه آفتابگردان، کافیشه، گردو و پوستهیi